Psychoterapia cz.8

w pełnieniu swoich ról) przez wciąganie kogoś z innego pokolenia (dziecko, babcia, dziadek itd.). przykładem może być problem spędzania czasu wolnego przez małżonków. Czas wolny jest okazją, żeby ludzie byli ze sobą, dla siebie. Mąż chodzi na ryby, żona tego nie akceptuje i podejrzewa męża o zdradę. Wysyła więc dziecko razem z mężem na te ryby, tutaj nikt nie ma korzyści: dziecko nie chce chodzić razem na te ryby bo tego nie lubi, ojciec też chciałby mieć spokój na rybach i żona też nic z tego nie ma, bo i tak nikt jej nie przytuli itp. w tym momencie. Inny przykład: kobiecie która unikała zbliżenia z mężem i włączała w to dziecko delegowała je żeby znaleźć uzasadnienie dlaczego ona musi spać z dzieckiem, a nie z mężem, bo dziecko się boi ciemności, bo budzi się w nocy, bo chce pić w nocy itd.
Mówi się, że system rodzinny ma swoje kryzysy, problemy z rolami, zasadami i nie rozwiązywanie tych kryzysów sprawia, że używa się choroby jako czynnika utrzymującego rodzinę. Przykład: często takie rozumienie anoreksji jest pokazanie, że anoreksjajest utrzymywaniem dziecka w takiej roli, żeby należało je karmić jak niemowlę- to jest jedyny sens. Minuchin powiada, że są takie rodziny, które tworzą problem, rodzice muszą znaleźć w rodzinie dla którego ta rodzina musi trwać, bo już inne powody wygasły, albo nie tyle wygasły co rodzina nie zdążyła się zaadoptować do zmieniającej się roli np.: do takiej roli gdzie dziecko zaczyna być dorastające i rodzice nie wypracowali sobie umiejętności bycia rodzicem dziecka dorastającego tzn. takiego dziecka, które ma potrzeby większej autonomii, samodzielności itd. Rodzice reagują lękiem, co oni będą robić, co tu się będzie działo. Np.: małżeństwo gdzie dawno już małżonkowie nie potrafią się porozumieć, zaspokoić- to małżeństwo trwa tylko dlatego, że „dopóki dzieci nie dorosną (a w przypadku choroby-dopóki dziecko nie wyzdrowieje) to my się nie możemy rozwieść".
Inne źródła patologii w rodzinie biorą się z ukształtowania się pewnych patologicznych zasad, które regulują zachowania miedzy członkami rodziny. Don Jackson uważał, że podstawową zasadą która bardzo dobrze pomaga rodzinie realizować jej zadania jest zasada : „coś za cos"- członkowie rodziny z jednej strony są zobowiązani do pewnych świadczeń wobec pozostałych członków rodziny, ale równocześnie zobowiązują innych (ja tobie A to ty mi B).
Każdy konflikt jest po to, żeby zakończył się w sposób konstruktywny, bez konfliktów nie można iść naprzód, się rozwijać. W konflikcie udział ma każda ze stron i jeżeli ten konflikt ma być konstruktywny, to na jego koniec trzeba sobie wyznać np.: że ja wcale nie musiałem czytać tej gazety, że ja wcale nie musiałam ci wynajdywać jakichś rzeczy do zrobienia itd. To jest rodzaj przyznania się do własnego udziału. Drugim ważnym czynnikiem, który jest elementem konstruktywnego sporu jest przyznanie parterowi racji. znalezienie czegoś w czym on ma racje, co jest motywem tego, że on tak a nie inaczej się zachowuje.